Stug. III Ausf. C/D (Trumpeter)

Idąc za ciosem i sklejając kolejne wersje Sturmgeschütz'a  tym razem złożę model produkcji Trumpeter o oznaczaniu Stug III Ausf. C/D.

Według informacji na opakowaniu pojazd składa się z 82 części, a po złożeniu mierzy 75,7 mm długości i 41,1 mm szerokości.

   

Standardowo już modele spod znaku trąbki rzuty poglądowe ukończonego pojazdu mają zamieszczone na boku pudełka.  Italeri zwykle drukuje je na tyle opakowania, Revell natomiast wcale (tylko zbliżenia na detale gotowego modelu na boku opakowania).

Jak wspomniałem wyżej model to 82 części rozmieszczone na czterech ramkach plus podwozie pojazdu i gumowe gąsienice. Na pewno gąsienice z plastyku wykonane z pojedynczych ogniw podniosłyby stopień trudności wykonania modelu i liczebność części, ale rozwiązanie Trumpetera jak dotąd sprawdza się bardzo dobrze, więc nie można go traktować za wadę (patrz Czołg Challenger 2 (Trumpeter) ).

Wspomniane gąsienice łatwo łapią klej i nie trzeba jak w przypadku Academy (patrz Stug. III Ausf. B (Dragon) ) ich mocno naciągać. Są świetnie dopasowane długością do rozstawu kół trakcji.  

Podwozie obciążyłem plasteliną, którą wzmocniłem stelażem z plastyku - pozostałości ramek z częściami. 

Większość zewnętrznych elementów wyposażenia pojazdu (łopata, gaśnica etc.) to elementy stanowiące jedność z pancerzem. Nie zmienia to faktu, że są dobrze wykonane i nie sprawiają wrażenia taniego odlewu.

W porównaniu z modelem Stug. III Ausf. B (Dragon) przyznaję, że ten model sklejało mi się przyjemniej. Może to przez te nieszczęsne gąsienice.... 

Ze względu na otwór w pancerzu Sturmgeschütz'a na celownik peryskopowy część obciążenia pomalowałem na czarno. Żółty był tutaj totalnie nie na mmiejscu. 

Nie znajduje wad - jedynie może reflektory mogłyby być lepiej wykonane. Poza tym części pasują do siebie jak puzzle. 

Finalnie model uważam, ze bardzo udany. Ma ogromny potencjał jeśli ktoś ma pomysł na dioramę np. z piechotą na natarciu, albo załogą podczas postoju. W przeciwieństwie do Stug. III Ausf. B (Dragon)  nie zastosowałem błota na gąsienicach, choć efekt mógłby być ciekawy. Problem z tym, że łatwo "pobrudzić" czołg jak nie jest się jeszcze obeznanym z techniką a nawet popsuć trochę efekt końcowy. Zważywszy że jeden Sturmgeschütz ma już ten efekt tutaj się powstrzymałem.

Model mimo skromnych kalkomanii i kilku drobnostek uważam za bardzo godny polecenia.

GALERIA:

 Sturmgeschütz III Ausf. C/D (Trumpeter) - widok z przodu. 

Sturmgeschütz III Ausf. C/D (Trumpeter) - widok prawej strony.

Sturmgeschütz III Ausf. C/D (Trumpeter) - widok tyłu.

Sturmgeschütz III Ausf. C/D (Trumpeter) - widok z góry.

Stug III Ausf. C/D (Trumpeter) wraz z Stug III Ausf. B (Dragon) - widok z przodu i prawej strony.

Stug III Ausf. C/D (Trumpeter) wraz z Stug III Ausf. B (Dragon) - widok z tyłu.

Stug III Ausf. C/D (Trumpeter) wraz z Stug III Ausf. B (Dragon) - widok z przodu i lewej strony.

Stug III Ausf. C/D (Trumpeter) wraz z Stug III Ausf. B (Dragon) - widok z przodu.

TROCHĘ HISTORII:

Sturmgeschütz III (StuG III) – niemieckie działo pancerne  z okresu II wojny światowej. Wszystkie pojazdy z serii Sturmgeschütz były bardzo tanie w produkcji w porównaniu z czołgami i do końca wojny powstało ponad 10,5 tysiąca egzemplarzy w różnych wersjach. Cechy charakterystyczne pojazdu to zadanie bezpośredniego wsparcia dla piechoty, armata 75 mm ze swobodą ruchu w płaszczyźnie poziomej przynajmniej 25° oraz wysokość nie przekraczająca wysokości żołnierza. 

Działo samobieżne powstało na podwoziu średniego czołgu Panzerkampfwagen III stąd pierwotne oznaczenie. Pierwszych pięć prototypów uzbrojone było w krótkolufową armatę 75 mm Sturmkanone 37 L/24 jednakże po konfrontacji z czołgami T-34 zdecydowano się na przezbrojenie StuG III w armatę długolufową. Od wiosny 1942 zaczęto używać armaty 75 mm StuK 40 L/43, a później armaty L/48. Warianty StuG III wyposażone w dłuższe działa były nazywane StuG 40.

Wersja StuG III Ausf. C i D była produkowana głownie w 1941 roku. Taśmy produkcyjne opuściło około 50 sztuk wersji C i 150 egzemplarzy wersji z oznaczeniem D.
Jako, że najsłabszym punktem poprzednich generacji była szczelina celownika panoramicznego w wersji C postanowiono zastąpić celownik panoramiczny peryskopowym. Wersja C miała też drobne zmiany w amortyzatorach kół. Finalnie była produkowana bardzo krótko i została zastąpiona wersją D, w której został wzmocniony pancerz.

Dane techniczne:

Producent:   Daimler-Benz AG, Alkett

Załoga:         4 (dowódca, kierowca, celowniczy, ładowniczy)
Egzemplarze:  7893 
Silnik:           gaźnikowy Maybach o mocy 250 – 300 KM
Pancerz:      spawany z płyt walcowanych, grubość: 10 – 80 mm
Długość:      5,38 – 6,77 m (w zależności od wersji)
Szerokość:  2,95 m
Wysokość:  1,85 – 2,16 m (w zależności od wersji)
Masa:         16 000 – 23 900 kg (w zależności od wersji)
Prędkość:   35 – 40 km/h (po drodze)

Uzbrojenie:
1 armata kal. 75 mm
1 karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm

Ciekawostka: Pojazdy StuG III zniszczyły na froncie wschodnim ponad 20 000 radzieckich czołgów i pojazdów opancerzonych, co daje im najlepszy wynik zniszczeń wśród wszystkich niemieckich pojazdów pancernych.